باسوادترین و بی‌سوادترین مردمان دنیا در سال 2011

ایران با داشتن جایگاه نه‌چندان خوب 120 ام در بین 178 کشور، رتبه چندان مناسبی در این لیست ندارد. حدود 23 درصد جمعیت ایران سواد خواندن و نوشتن ندارند و 77 درصد کل جمعیت باسواد محسوب می شوند. 

بر اساس آمار جدید سال 2011 میلادی، از هر 100 نفر جمعیت بالای 15 سال دنیا، 82 نفر قادر به خواندن و نوشتن به یکی از زبانهای زنده دنیا هستند و 18 درصد جمعیت دنیا نیز بیسواد محسوب می شوند.
به گزارش دادنا و به نقل از موسسه آمار گیری Gallup، این آمار در میان زنان بیشتر است و 23 درصد زنان رسماً قادر به خواندن و نوشتن نیستند که این آمار در میان مردان به 13 درصد بیسوادی می رسد که علت عمده آن تبعیض آموزشی و وجود تعصبات بازدارنده برای تحصیل زنان در برخی از نقاط جهان مانند آفریقا و خاورمیانه و جنوب آسیا است.
همچنین بیش از دو سوم جمعیت 785 میلیونی بیسوادان جهان در هشت کشور بنگلادش، چین، مصر، اتیوپی، هند، اندونزی، نیجریه و پاکستان زندگی می کنند و دو سوم کسانی هم که بیسواد محسوب می شوند زنان هستند.

در نقشه نرخ باسوادی دنیا، کشورهای آبی رنگ کشورهایی هستند که با دارا بودن بیش از 97 درصد جمعیت باسواد،
جزو کشورهای با سواد دنیا هستند و رتبه بعدی با رنگ سبز پررنگ مشخص شده است. کشورهای سبز کم رنگ، زرد،
نارنجی، قرمز، قهوه ای و بالاخره سیاه به ترتیب نشان دهنده میزان جمعیت باسواد است. کشورهایی که با رنگ سیاه
مشخص شده اند عملاً ملت هایی اند که باسوادی در میان آنها کمیاب است.

کشور دنیا دارای آمار بالای 99 درصد باسواد هستند و رسماً جزو باسوادترین کشورهای دنیا محسوب می شوند که از میان آنها می توان به گرجستان، کوبا، ارمنستان، تاجیکستان، روسیه، استرالیا، کشورهای آمریکای شمالی، کره شمالی و جنوبی، کشورهای اسکاندیناوی و انگلیس اشاره کرد.
بیش از سیزده کشور جهان هستند که نیمی از جمعیت آنها بیسواد هستند و نرخ بیسوادی بیش از 50 درصد از جمعیت کشور است. بی سوادترین کشورهای جهان کشورهای آفریقایی مالی، چاد، بورکینافاسو، گینه، نیجر، اتیوپی، سیرالئون، آفریقای مرکزی به اضافه افغانستان هستند.
طبق آمار تنها 13 درصد زنان افغان و 43 درصد مردان سواد خواندن و نوشتن دارند.
ایران نیز با داشتن جایگاه نه‌چندان خوب 120 ام در بین 178 کشور، رتبه چندان مناسبی در این لیست ندارد. حدود 23 درصد جمعیت ایران سواد خواندن و نوشتن ندارند و 77 درصد کل جمعیت باسواد محسوب می شوند. این آمار در میان مردان ایرانی 83.5 درصد و در میان زنان ایرانی 70.4 درصد است. این بدین معناست که حدود 16.5 درصد مردان و 30 درصد زنان بیسواد محسوب می شوند.
گفتنی است در تعریف سنتی سواد، توانایی خواندن و نوشتن است و یا توانایی به‌کاربردن زبان برای خواندن، نوشتن، گوش‌دادن و سخن‌گفتن. ولی در مفهوم نوین این واژه به سطحی از خواندن و نوشتن که برای ارتباط کافی است گفته می‌شود و یا سطحی که یک فرد بتواند مفهوم را بفهمد و انگاره‌ها و اندیشه‌هایش را تا جایی که بتواند در آن جامعه سهیم باشد، در جامعهٔ باسواد بیان کند.

سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو UNESCO) تعریف زیر را در این رابطه ارائه کرده است: «باسوادی توانایی شناخت٬ درک٬ تفسیر٬ ساخت، برقراری ارتباط و محاسبه در استفاده از مواد چاپ‌ شده و نوشته‌ شده مربوط به زمینه‌های گوناگون است. باسوادی زنجیره آموزشی را که توانایی رسیدن به اهداف، توسعه دانش و پتانسیل و شرکت کامل در جامعه‌ای بزرگتر را برای یک فرد فراهم می‌کند، دربر دارد.»

بهترین و پولسازترین مشاغل دنیا چیست؟

به هنگام انتخاب رشته تحصیلی یا آموزشی ، که بیشترین و بهترین راندمان مالی و رضایت خاطر درازمدت در آینده برایتان داشته باشد و جزر و مد و رکود اقتصادی هم بر آنها تاثیر زیادی نداشته باشد ، نباید صرفا به دستمزد و حقوق شروع کار ( starting salary ) نگاه کرد بلکه باید حقوق و مزایای جنبی و رضایت خاطر دراز مدت ۵-۱۰ سال آینده اش( mid career salary ) را هم در نظر داشت.

مثلا شغل پرستاری و نرسینگ (registered nurse ) ، در مثلا امریکا و کانادا، حقوق ابتدایی اش حدود $52,700 است که ابتدا بسیار عالی به نظر میاد (در مقایسه با میانگین حقوقی بسیاری مشاغل دیگر، اما، ۵- تا ۱۰ سال دیگر که در این شغل بوده اید می بینید که حقوق شما ( mid salary ) بدون اضافه کاری فقط حدود $68,200 است و با توجه به هزاران استرس و سختی های این شغل : افزایش حقوقی بسیار ناچیز و نا امید کننده ای است..

پس بنابراین باید هنگام انتخاب : آینده اش را هم نگاه و مقایسه کرد تا پشیمانی ببار نیاورد و فقط دلخوش به حقوق استارت کار نبود. علاقه , تخصص interest and skill ، و رضایت خاطر( مالی/معنوی درازمدت job satisfaction ) : این سه عامل را از همان ابتدا باید در نظر گرفت.

از بین تمام رشته های مهندسی: مهندسی نفت Petroleum Engineering اینروزها بیشترین حقوق پایهstarting pay حدود $90,000 و درازمدت mid salary حدود $160,000 را دارد.

مهندسی های دیگر: (هوافضا، شیمی، الکتریک و انرژی اتمی)

Aerospace, chemical, electrical and nuclear engineering

بعد از مهندسی نفت ، پر درامدترین ها هستند با حقوق پایه $60,000 و حقوق بعد از ۵ سال حدود $100,000 در سال..

رشته های کاربردی ریاضی ، فیزیک و اقتصاد : در آغاز پول زیادی نمی دهند و از $48,000 تا $56,000 شروع میشه و ۵-۱۰ سال بعدش به حدود $100,000 در سال میرسه....جالب اینکه رشته حسابداری که حقوق زیادی بهش پرداخت نمیشه اما جزو پر تقاضا ترین رشته های کانادا و امریکا هستند یعنی کار و استخدام براش زیاده ..

کار کردن برای دولت و موسسات دولتی : حقوق پایه اش بسیار کمتر از مشاغل ذکر شده در بالا است : حدود $40,000 ، اما مزایای جانبی بیشتری دارند ، و بعدها و پس از چند سال بسیار بیشتر از خیلی مشاغل دیگر دریافت می کنید: حدود $87,000 که بسیار بیشتر از مشاغل کامپیوتر، شیمی، حسابداری و زمین شناسی است..

رشته های فیلم سازی، بیزینس، مد و فشن، تاریخ، فلسفه، بازاریابی و تبلیغات

film production, marketing, advertising, history, philosophy and fashion design

مشاغلی هستند که رضایت خاطر ( job satisfaction ) و دلخوشی را ، بیشتر از پول و حقوق، بدنبال دارد.

رشته آرشیتکت : از آن دسته رشته هایی است که شما را به اشتباه می اندازند: پول زیادی توش نیست اما پرستیژ و پز عالی دارد.

اما اگر علاقه به تعمیرات در حوزه ساختمان سازی دارید و پول زیاد می خواهید: رشته های شهرسازی و تعمیرات ساختمانی (هرنوع ، رنگ آمیزی، لوله کشی، نجاری، نوسازی و نصابی و برق و ...) بسیار آینده ساز و پولسازند.urban planning and construction management

با این روش دیگر سر قبوض با همسایه‌ها دعوا نخواهید کرد!

افزایش نرخ آب، برق و گاز، مشکلات آپارتمان‌نشینی را دوچندان کرده است.

قبض‌های مشترک آب و گاز در آپارتمان‌ها همیشه می‌تواند دردسرساز باشد چون در آنها دقیقا معلوم نمی‌شود که سهم هر واحد چه میزان است: برای همین ساکنان هر کدام از واحدها با توسل به ظن و گمان، حدس می‌زنند که برخی‌ها بیشتر از دیگران آب و گاز مصرف می‌کنند.

به گزارش بانکی دات آی آر بعد از هدفمندی یارانه‌ها و گران شدن نرخ حامل‌های انرژی این اختلافات در آپارتمان‌ها شدت گرفته و برخی

اختلافات را به درگیری و نزاع کشانده چرا که هنور آپارتمان‌نشین‌ها نتوانسته‌اند در این زمینه به توافق برسند. البته در برخی آپارتمان‌ها تقسیم مبلغ قبوض به تعداد اعضای ساکن در ساختمان یا تقسیم‌بندی براساس تعداد واحد، ملاک عمل قرار می‌گیرد ولی با وجود این هنوز هم کسانی هستند که معتقدند این روش‌ها نمی‌تواند کاملا عادلانه باشد. این در حالی است که عده‌ای بر این باورند که چون در طول روز ساعات کمی را در آپارتمانشان حضور دارند و وقتی نیز که در واحدشان هستند از آب و گاز کمی استفاده می‌کنند و مثل سایر واحدها مهمان هم ندارند در پرداخت قبوض مشترک حق‌شان ضایع می‌شود. البته هیچ‌کدام از این استدلالات از نظر قوانین آپارتمان‌نشینی موجه نیست چون قانون، ملاک ثابتی را تعیین کرده که چه قبل از قانون هدفمندی و چه بعد از آن قابل استناد است.



قانون می‌گوید برای پرداخت سهم هر واحد از مبلغ قبوض مشترک باید مساحت هر واحد ملاک قرار بگیرد به طوری که اگر مساحت یک واحد در آپارتمان 2 برابر مساحت سایر واحدهاست مالک یا مستاجر واحد بزرگ‌تر باید 2 برابر سهم دیگران، هزینه آب و گاز را بپردازد؛ این مساله در مورد هزینه شارژ ساختمان هم صدق می‌کند. البته قوانین امور املاک و عقد اجاره تاکید دارد که علاوه بر مساحت، توافق شرکای ساختمان نیز می‌تواند ملاک تقسیم‌بندی هزینه قبوض باشد یعنی آنها می‌توانند یا تعداد واحدها یا تعداد استفاده‌کنندگان را ملاک این تقسیم‌بندی قرار دهند. بنابراین توافق اعضای ساختمان در مورد پرداخت قبوض و هزینه شارژ قسمت‌های مشترک معتبر است اما اگر مالکان چنین توافقی نداشته باشند و حتی اگر فقط یک نفر مخالف وجود داشته باشد، سهم هر یک از مالکان یا استفاده‌کنندگان (مثل مستاجر) از هزینه‌های مشترک آن قسمت که ارتباطی به میزان مساحت و زیربنا ندارد (مانند هزینه‌های سرایداری، نگهبان، متصدی، آسانسور، باغبان، تزئینات قسمت‌های مشترک) به‌طور مساوی بین مالکان و مستاجران مستقر در ساختمان تقسیم می‌شود.

هزینه‌های مشترک؛ مدیران و مالکان

هزینه‌های مشترک را باید پرداخت، قانون نیز هیچ عذر و بهانه‌ای را برای امتناع از پرداخت این هزینه‌ها نمی‌پذیرد، اما در آپارتمان‌ها این موضوع نیز گاهی موجب ایجاد تنش و اختلاف می‌شود. این هزینه‌های مشترک از یک آپارتمان به آپارتمان دیگر نیز متغیر است به طوری که بعضی ساختمان‌ها تنها قبوض مشترک و هزینه نظافت راه‌پله‌ها را دارند و بعضی آپارتمان‌ها هزینه‌هایی چون هزینه‌های چاه آب، پمپ، منبع آب، مرکز حرارت و تهویه، رختشویخانه، تابلوهای برق، کنترل‌ها، تلفن مرکزی، انبار عمومی ساختمان، اتاق سرایدار، آسانسور، چاه‌های فاضلاب، گذرگاه‌های شوت‌زباله، زنگ اخبار و شیرهای آتش‌نشانی.

اما امکانات مشترک یک ساختمان هر اندازه که باشد تفاوتی در نحوه پرداخت و لزوم آن ندارد بلکه فقط باید از قبل وظیفه مالکان، مستاجران و مدیر ساختمان معین شده باشد.

به این ترتیب اگر در قرارداد اجاره، پرداخت هزینه‌های مشترک بر عهده مالک باشد و مالک از پرداخت آن خودداری کند، مستاجر می‌تواند از محل اجاره‌بها هزینه‌ها را بپردازد و اگر در قرارداد این هزینه‌ها بر عهده مستاجر باشد، مدیر ساختمان از او مطالبه می‌کند و در صورت خودداری به مالک اصلی رجوع می‌کند. پس در بحث هزینه‌های مشترک آپارتمان‌ها و این که بر چه مبنایی تعیین می‌شوند و آیا قابل اعتراض هستند، گفته می‌شود تعیین نحوه محاسبه هزینه‌های مشترک قبل از هر چیز به اراده و تصمیم اهالی ساختمان برمی‌گردد که می‌توانند آن را به هر نحوی تعیین کنند، اما اگر ساکنان روش خاصی برای این کار تعیین نکرده‌اند تعیین سهم هر یک از مالکان و استفاده‌کنندگان از هزینه‌های مشترک به 2 روش انجام می‌شود.

نکته: برای پرداخت سهم هر واحد از مبلغ قبوض مشترک باید مساحت هر واحد ملاک قرار بگیرد به طوری که اگر مساحت یک واحد در آپارتمان 2 برابر مساحت سایر واحدهاست مالک یا مستاجر واحد بزرگ‌تر باید 2 برابر سهم دیگران، هزینه آب و گاز را بپردازد.





در روش اول آن بخشی که با مساحت زیربنای قسمت اختصاصی ارتباط دارد مثل آب، گاز، گازوئیل، آسفالت پشت بام و... به نسبت مساحت واحد به مجموع مساحت قسمت‌های اختصاصی ساختمان محاسبه می‌شود و در روش دوم سایر مخارجی که ارتباطی به میزان مساحت زیربنا ندارد مثل هزینه‌های مربوط به سرایدار، نگهبان، متصدی آسانسور، هزینه نگهداری شوفاژخانه و تاسیسات، تزئینات قسمت‌های مشترک ساختمان، نظافت محوطه و... به طور مساوی محاسبه می‌شود. اما در هر صورت اگر هر یک از واحدها در مورد سهمیه یا میزان هزینه مربوط به سهم خود معترض باشند می‌توانند به مدیر ساختمان مراجعه و تقاضای رسیدگی کنند و در صورت رد اعتراض یا ترتیب اثر ندادن به اعتراض به دادگستری مراجعه کنند.

در این میان عده‌ای این سوال را می‌پرسند که اگر مالک یا مستاجری از پرداخت هزینه‌های مشترک ساختمان امتناع کرد مدیر تا چه حدی اختیار دارد و آیا می‌تواند آب، برق یا گاز و... این واحدها را قطع کند؟ که قانون امور املاک و عقد اجاره پاسخ می‌دهد در صورت خودداری مالک یا مستاجر از پرداخت سهم خود در گام نخست باید مراتب را به وسیله اظهارنامه با ذکر مبلغ بدهی و صورت ریز آن به این فرد ابلاغ و هزینه‌ها را مطالبه کند. اما اگر ظرف مدت 10 روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه بدهی پرداخت نشد مدیر می‌تواند از دادن خدمات مشترک مثل شوفاژ، تهویه مطبوع، آب گرم و... خودداری کند اما اگر این کار امکانپذیر نباشد مثلا هر یک از مالکان کنتور آب مستقل داشته یا آب گرم و مخزن مستقل داشته باشند یا قطع آن خدمات در فرد خاطی اثرگذار نباشد، مدیر می‌تواند به دادگاه شکایت کند. دادگاه به چنین شکایاتی خارج از نوبت رسیدگی می‌کند و واحد بدهکار را از دریافت خدمات دولتی که به مجموعه ارائه می‌شود، محروم می‌کند و تا 2 برابر مبلغ بدهی، این فرد را جریمه خواهد کرد. البته مالک یا مستاجر هم حق دارد به نظر مدیر ساختمان و هزینه‌های او معترض شود و ظرف مدت 10 روز از تاریخ اظهارنامه به دادگاه شکایت کند.

مدیر ساختمان تا چه حدی اختیار دارد؟

مدیران بعضی آپارتمان‌ها خیلی منفعلانه با موضوعات ساختمان برخورد می‌کنند و درست مثل این‌که باری اضافه به اجبار روی دوششان گذاشته شده باشد، از سر و سامان دادن به اوضاع طفره می‌روند.

در مقابل عده‌ای نیز اوضاع را بسیار سختگیرانه پیگیری می‌کنند و در این میان برخی هم بیشتر از حدود اختیارات قانونی‌شان تصمیم‌گیری می‌کنند، ولی وقتی فردی به عنوان مدیر یک ساختمان انتخاب می‌شود، به صورت خودکار وظایفی برعهده‌اش قرار می‌گیرد که نه باید نسبت به آنها بی‌اعتنا باشد و نه می‌تواند بیشتر از حد حیطه وظایفش عمل کند.

معاونت آموزش و تحقیقات قوه قضاییه توضیح می‌دهد مدیر آپارتمان، مسوول حفظ و اداره ساختمان است و تصمیم‌های مجمع عمومی را اجرا می‌کند. مدیر برای مدت 2 سال انتخاب می‌شود که ممکن است مجمع او را برای سال‌های بعد هم انتخاب کند. مجمع عمومی علاوه بر تعیین هیات مدیره، یک خزانه‌دار نیز انتخاب می‌کند که نسبت به تنظیم هزینه و درآمد و گزارش به مجمع اقدام می‌کند.
هیات مدیره موظف است تمام ساختمان‌ را در مقابل آتش‌سوزی بیمه کند و هزینه بیمه را بین شرکا تقسیم کند، چون در صورت بیمه نکردن ساختمان، هنگام بروز آتش‌سوزی هیأت مدیره مسوول جبران خسارت‌ها خواهد بود.

چشم انسان قطب نما است

محققان دریافته اند یکی از پروتئین های موجود در چشم انسان زمانی که در چشم حشرات قرار می گیرد نسبت به میدان مغناطیسی واکنش نشان داده و مانند قطب نما عمل می کند.

به گزارش مهر، تحقیقات جدید نشان می دهند که چشم حشرات بدون حضور پروتئین طبیعی به نام «مگنتوریسپشن» نمی تواند نسبت به میدان مغناطیسی زمین واکنش نشان دهد اما زمانی که پروتئینی مشابه از چشم انسان جایگزین پروتئین نام برده در چشم حشرات می شود، حشرات این قدرت را به دست می آورند.

بحث های متعددی بر سر عدم وجود قابلیت احساس میدان مغناطیسی زمین در چشم انسان وجود دارد اما یافته جدید می تواند ایده وجود چنین قابلیتی در انسان را دوباره احیا کند.

وجود پروتئین «مگنتوریسپشن» در چشم انسان تا دهه 1980 ناشناخته و مطالعه نشده باقی مانده بود تا اینکه در نهایت در آن دهه توسط «رابین بیکر» از دانشگاه منچستر کشف شد.

بیکر با آزمایش های طولانی مدت بر روی هزاران داوطلب در نهایت اعلام کرد انسان ها می توانند به صورت غیر مستقیم میدان مغناطیسی را احساس کنند، با این وجود وی هرگز نتوانست مکانیزم دقیق این پدیده را درک کند.

کلید اصلی در مطالعه جدید مولکولی به نام «کرایپتوکروم» یا CRY است، پروتئینی قدیمی که در یکی از دو شکل اصلی اش در بدن هر جانداری بر روی زمین یافته می شود. اکنون محققان دانشکده پزشکی دانشگاه ماساچوست طی آزمایش های متعددی دریافته اند که پروتئینی که در شبکیه چشم انسان وجود دارد، پس از قرارگیری در چشم مگس میوه می تواند توانایی احساس میدان مغناطیسی را به حشره بازگرداند.

محققان بر این باورند پروتئین CRY در سلول های حساس به نور چشم بسیاری از جانداران مهاجر نقش بسیار مهمی در احساس میدان مغناطیسی زمین و جهت یابی به عهده دارند. برای مثال در مگس های میوه عملکرد این پروتئین بر اساس تابش نور است.

به منظور آزمایش اینکه آیا پروتئین مشابه در بدن انسان با نام hCRY2 از قابلیت مشابهی در احساس و ردیابی میدان مغناطیسی زمین برخوردار است یا نه محققان دانشگاه ماساچوست مگس میوه ای را دچار تغییرات ژنتیکی کردند به شکلی که پروتئین CRY در آنها حذف شده و توسط hCRY2  جایگزین شده بود.

نتایج این آزمایش نشان داد مگس های میوه با استفاده از این پروتئین انسانی نیز توانستند یک میدان مغناطیسی ساختگی را شناسایی کرده و نسبت به آن واکنش نشان دهند.

این نتایج نشان می دهند hCRY2 از قابلیت مولکولی ردیابی میدان مغناطیسی برخوردار است و به این شکل مسیر برای مطالعات بیشتر بر روی پروتئین «مگنتورسپشن» انسان هموارتر خواهد شد.

سوژه های جدید و جالب از شکار لحظه ها

بهترین شیوه برای مصرف میوه

 البته خیلی‌ها به خوردن میوه تازه چندان علاقه‌ای ندارند یا بر اثر مشکلات فیزیولوژیک، مصرفشان را محدود می‌کنند و انواع خشک، کمپوت یا پوره شده آن را ترجیح می‌دهند...

 

در حالی که هیچ‌یک جای میوه تازه را نمی‌گیرند بنابراین میوه تازه میل کنید که منبع انواع ویتامین‌ها، مواد معدنی و ‌ترکیب‌هایی با خاصیت آنتی اکسیدانی است به خصوص اگر در شهری زندگی می‌کنید که هوایی بسیار آلوده دارد. در این پوستر می‌خواهیم برایتان از تفاوت انواع روش‌های فرآوری میوه‌ها بگوییم.

فریز کردنبیشتر از این روش برای نگهداری میوه‌ها در دسترس نیستند، استفاده می‌شود. با اینکه از سایر روش‌ها کم آسیب‌تر است، اما انجماد آب موجود در بافت، به تخریب دیواره سلولی می‌انجامد و می‌تواند باعث از بین رفتن مواد مغذی موجود در آنها به مرور زمان شود. فقط روش‌های سریع فریز کردن توصیه می‌شود. پس از خارج شدن میوه از حالت انجماد، دوباره نباید آن را منجمد کرد زیرا با این کار از بین رفتن مواد مغذی بیش از پیش خواهد بود. البته بسته‌بندی‌های مناسب می‌توانند این ضایعات را به حداقل ممکن برسانند.

کمپوت کردندر این روش که معمولا با هدف افزایش قابلیت هضم میوه‌ها انجام می‌شود، میوه به دلیل حرارت دیدن، مقداری از ویتامین‌های حساس به حرارت خود را از دست می‌دهد بنابراین اگر هدف شما از خوردن کمپوت، تامین ویتامین‌های تقویت‌کننده سیستم دفاعی بدن است، با این کار فقط مقداری فیبر و کمی هم شکر به عنوان منبع انرژی دریافت می‌کنید.

آب گیریوقتی پای بیماری و تقویت کردن به میان می‌آید، همه به یاد یک لیوان آب پرتقال تازه می‌افتند و ممکن است کم‌کم عادت به خوردن آبمیوه جای خوردن میوه تازه را بگیرد. در حالی که با کوچک‌ترین فرآیندی که روی میوه‌ها انجام می‌شود، ارزش تغذیه‌ای خود را (کم یا زیاد) از دست می‌دهند. فیبر میوه بعد از آبگیری تقریبا به صفر می‌رسد و آب، املاح و ویتامین‌های محلول در آن باقی می‌مانند بنابراین اگر هدف شما از خوردن آب میوه، دریافت فیبر است، اشتباه کرده‌اید زیرا فقط آب، مقداری ویتامین و املاح محلول در آن را دریافت خواهید کرد.

مرباگیریبرای تهیه مربا، همیشه میوه‌ را به مدت طولانی‌ حرارت می‌دهند و به آن شکر زیادی می‌افزایند پس خوردن مربا هرگز جای میوه‌ خام را نمی‌گیرد و فقط یک منبع انرژی با حداقل فیبر است. در ضمن شکر موجود در آن می‌تواند برای بیماران مبتلا به دیابت مشکل‌ساز باشد و میوه را که یک انتخاب مناسب برای تنظیم قند خون است، به یک افزایش دهنده این فاکتور تبدیل میکند.

خشک کردندر بیشتر میوه‌های خشک شده، ویتامینی وجود ندارد و فقط فیبر و املاحی نظیر پتاسیم و منیزیم در آنها باقی می‌مانند. بنابراین اگر هدف از خوردن میوه‌های خشک، دریافت یک میان‌وعده مغذی برای کنترل فشار خون و دیابت نوع 2، آن هم به جای گروه تنقلات و شیرینی‌هاست، انتخاب میوه‌های خشک اقدامی مناسب محسوب می‌شود.

پوره کردنبرخی افراد به دلیل مشکلات گوارشی، میوه را به صورت پوره یا رنده شده مصرف می‌کنند. در این روش فقط شکل فیزیکی میوه تغییر می‌کند اما چون سطح آن افزایش می‌یابد، امکان دارد در اثر ماندن طولانی پوره در معرض هوا، ویتامین‌های خود (به خصوص ویتامین C) را بر اثر اکسید شدن از دست بدهد بنابراین، پوره را تازه به تازه تهیه کنید و تا آنجا که می‌توانید، آن را حرارت ندهید.

یادآوری1. برای هریک از این روش‌ها از میوه‌های سالم و تازه استفاده کنید زیرا در این صورت بیشترین مقدار مواد مغذی را خواهد داشت.

منبع : Salamat.ir

2. هریک از این روش‌ها بهتر است در مدت زمان کوتاهی انجام شود. به طور مثال کمپوت کردن در حداقل زمان و خشک کردن در زمان بسیار کوتاهی انجام شود تا افت ویتامینی کمتر باشد.

3. آنچه از فرآیند میوه‌ها به دست می‌آید، در زمان کوتاهی نیز باید به مصرف برسد زیرا هر چه بیشتر بماند، ضایعات مواد مغذی نیز بیشتر خواهد شد.

رویایی ترین پایتخت جهان

اینجا ماله پایتخت کشور مالدیو است. کشوری که احتمالا به گفته دانشمندان تا قرن بعدی به زیر آب خواهد رفت

آب زیاد خوردن فقط مغزتان را خراب می کند

تا جایی که به یاد داریم به ما گفته شده در روز باید بین شش تا هشت لیوان آب بنوشیم .

اما تحقیقاتی که ماحصل آن اخیرا در مجله بریتیش مدیکال ژورنال منتشر شده حاکی از بی معنی بودن این توصیه است. در گذشته عنوان می شد با نوشیدن این میزان آب کلیه ها کمتر لطمه می خورند و درکنار آن وزن ما کاهش بافته و تمرکزمان هم بیشتر می شود.

اما گزارش اخیر نشان می دهد عملا هیچ مدرک علمی این گفته ها را تایید نمی کند . به گفته مارگارت مک کارتنی بخشی از تبلیغات برای نوشیدن آب از سوی شرکتهای تولید کننده بطریهای آب معدنی حمایت می شود وگرنه نوشیدن آب زمانی که تشنه نیستیم نه تنها تمرکز را بیشتر نمی کند بلکه باعث کاهش آن نیز می شود.

درعین حال باکتری هایی که در بطری های آب وجود دارند می توانند در مواردی برای سلامت ما مضر باشند.

نوشیدن بیش از اندازه آب در عین حال سبب کاهش خواب می شود وحتی می تواند در بلند مدت صدماتی در کلیه ها ایجاد کند در حالیکه گفته می شد سلامت آنها با نوشیدن آب تضمین شده خواهد بود.

گذشته از تمام اینها به گفته دکتر مک کارتی نوشیدن بیش از اندازه آب می تواند سبب ایجاد یک پدیده نادر به نام hyponatraemia شود که طی آن نمک بدن کاهش یافته و بخشی از مغز بر اثر آن آسیب می بیند. آنتونی اندروز هنرپیشه سریال ایست اندرز در سال ۲۰۰۳ بخاطر نوشیدن زیاد آب در طول تمرین بازیگری برای این سریال دچار این حالت شده بود و ناچار شد بازیگری را کنار بگذارد.

زیباترین فرودگاه های دنیا

. ترمینال 3 فرودگاه بین المللی Beijing، پکن، چین

2. فرودگاه بین المللی Kansai، اوزاکا، ژاپن

3. فرودگاه Chek Lap Kok، هنگ کنگ

4. فرودگاه Menara، مراکش

5. فرودگاه بین المللی Incheon، کره جنوبی

6. فرودگاه بین المللی Denver، ایالات متحده آمریکا

7. فرودگاه Sondika، بیلبائو، اسپانیا

8. فرودگاه بین المللی Carrasco، مونته ویدئو، اروگوئه

9. ترمینال TWA فرودگاه جان اف کندی، نیویورک، آمریکا

10. ترمینال 4 فرودگاه Barajas، مادرید، اسپانیا

چرا فضانوردان همیشه خیس هستند؟

تعرق بدن به واسطه جریان هوا باعث خنک شدن پوست می‌شود. این در حالی است که جاذبه زمین عامل به وجود آمدن جریان هوا است. اما بدون جاذبه، پوست به تلاش بی‌فایده خود برای خنک شدن از طریق تعرق ادامه خواهد داد!

زندگی در فضا و به طور کل در محیط بدون جاذبه‌ای که ما روی زمین تجربه می‌کنیم می‌تواند خیلی متفاوت باشد. شاید ما آن‌قدر به جاذبه عادت کرده باشیم، که نسبت به تاثیرات آن هشیار نباشیم،‌ اما به محض این که زمین را ترک کنیم،‌ تاثیرات بزرگ جاذبه را درک می‌کنیم.

یکی از تاثیراتی که جاذبه زمین دارد،‌ تاثیر بر میزان تعرق بدنمان است!

از یک طرف، بدن عرق می ‌کند چون می‌خواهد با مرطوب نگه داشتن پوست، آن را خنک کند. اما خود عرق چه‌طور پوست را خنک می‌کند؟ عرق برای تبخیر شدن گرمای سطحی پوست را می‌گیرد و آن را خنک می‌کند. جریان هوا به این کار کمک شایان توجهی می‌کند.

از طرف دیگر،‌ روی زمین هر چه به سطح نزدیک‌تر شوید، به دلیل جاذبه زمین،‌ مولکول‌های بیشتری از هوا در اتمسفر اطرافتان وجود دارند. هر چه از زمین فاصله بگیرید، به دلیل کم شدن تاثیر جاذبه زمین، مولکول‌های هوا از هم بیشتر فاصله می‌گیرند و فشار هوا هم کم‌تر می‌شود. همین تفاوت فشار، باعث پدیده ای به نام همرفت طبیعی می‌شود:‌ انتقال هوای سبک‌تر به سمت بالا و در نتیجه جریان هوا.

اما در فضا خبری از جاذبه زمینی نیست. بنابراین جریان هوایی هم در کار نیست. به گزارش لایف‌لیتل‌میستریز، بدن در این وضعیت برای خنک‌ شدن، بیشتر عرق می‌کند. اما چون تعریق (به دلیل عدم وجود جریان هوا)‌ تبخیر نمی‌شود، بدن خنک نمی‌‌شود. در نتیجه پوست بیشتر و بیشتر عرق می‌کند.

از طرف دیگر، به دلیل عدم وجود جاذبه،‌ دیگر قطره‌های عرق روی بدن سرازیر نمی‌شوند و نمی‌چکند! تصور کنید پوست عرق‌کرده‌ای که نه تبخیر می‌شود و نه قطره‌هایش سرازیر می‌شوند یا با چکیدن از بدن دور می‌شوند، چه حسی می‌تواند داشته باشد! یک سفر خیس به سمت دنیای دور!